از روزی که تصمیم گرفتم فقط به دنیا و آدماش عشق بورزم مقاومت ها شروع شد.آدما صفاتی رو از خودشون بروز میدادند که یک بار دیدنشون کافی بود تا اون آدم در تصور من از عرش به فرش بیاد.خیلی اتفاقی رفتاری رو از برادرم در مقابل یک آدم دیگه دیدم که باعث شد یک ساعت تمام گریه کنم.محرم اسرار و کسیکه برام مثل خواهر بود با مردی متاهلی رابطه عاطفی داشت و من خیلی اتفاقی متوجه شدم.بی ادبی هایی رو از آدما دیدم که حتی برام قابل تصور نبود.هر کدوم از این ضربه ها شوک بزرگی بود.شوکی که برای ترمیم روزها و ماه ها زمان نیاز داشت.تازه اونوقت متوجه شدم دوست داشتن آدما با وجود دونستن خطاها و عیوبشون تا چه اندازه سخته.
دعا میکنم جز خدا هیچ کس خطاهاتون رو نبینه.
دعا میکنم با وجود تمام سیاهی و زشتی انسان ها بتونید ببخشید و مهر بورزید.
دعا میکنم بتونید در مقابل بی ادبی دیگران لبخند بزنید و روح خودتون رو درگیر نکنید.
دعا میکنم ظرف وجودتون اونقدر بزرگ شه که مهربانی و رحمانیت ستون روحتون باشه.
یک مرد جدی
