هوا ابری و حیاط سایه است.نگران بالای سر حسن یوسفم نشستم که دو روز است آفتاب ندیده گرچه من سعی کردم بیشتر حرف بزنم اما محبت جای آفتاب را نمی گیرد.به فکرم رسید ایندفعه که دوستان را دعوت کردم حیاط به اندازه کافی بزرگ است و می توانیم آب بازی کنیم.
باد خنک اردی بهشت ، باغچه سبز ، درخت انجیر خوشرو حتی طناب رخت قرمز وسط حیاط همه دست به دست هم دادند که حال خوشی داشته باشم.جلوی آینه قدی ایستادم و رقصیدم .آنقدر رقصیدم و خندیدم تا پاهایم درد گرفت و نشستم.فرش زیرپایم دست بافت بود سربه سرش گذاشتم و اختلاف طبقاتی اش را با فرش اتاقم یادآوری کردم ، احساس کردم او هم خندید. سماور هم می خندید وقتی چایی ریختم کتابم را برداشتم و شروع به خواندن کردم.از آشپزخانه صدای خنده یخچال و سماور و گاز را می شنیدم.صدای خنده کتاب های کتابخانه ام را می شنیدم صدای پچ پچ جاروبرقی و کمد را هم شنیدم میدانم جاروبرقی زیاد از من خوشش نمی آید البته حق دارد چون من هم زیاد از او خوشم نمی آید حتی گاهی دلم خواسته سر به تنش نباشد برعکس سینک ظرفشویی که دعا کردم خانه هیچ چیز نداشته باشد اما دستکش و سینک ظرفشویی و آب سرد داشته باشد (یک مثلث حال خوب کن).
همیشه آدم بلندپروازی بودم و میدانم به آرزوهایم میرسم چون تلاش میکنم.میدانم تا چند سال دیگر با گرن کابریو دور ایران را دور میزنیم.میدانم یک روز در کافه دنجی در پاریس ساز دهنی میزنم و کیف میکنم.پایان نامه بعدی را به یک دختر اوتیسمی تقدیم میکنم ،میدانم روزی حفظ قرآن تمام میشود و خدا دست از لبخند برمیدارد و بغلم میکند. تمام آرزوهایم برآورده میشود چون خالقم منحصر به فرد است خودم مخلوقی منحصربه فردم و روح و جسمم شبانه روز در تلاشند.
انسان ها در طلب آرزوهایشان نیستند در طلب حال خوشی هستند که بدنبال آن آرزو در روحشان جریان می یابد.منتظر فروشنده حال خوش نباشیم.منتظر فردا نباشیم
آرزوهای ما حال خوش فردای ما هستند .می آیند و خوشی می آورند اما حال خوش امروزمان را هم داشته باشیم.برقصیم بخندیم بادبادک هوا کنیم پشمک و بستنی قیفی بخوریم همانطور که از بزرگ کردن گل و گیاه و ماهی لذت می بریم از ساختن آینده لذت ببریم از خستگی ها و رنج ها لذت ببریم.
ما مسئول خودمان هستیم حتی مسئول خوب و آرام بودنمان
باد خنک اردی بهشت ، باغچه سبز ، درخت انجیر خوشرو حتی طناب رخت قرمز وسط حیاط همه دست به دست هم دادند که حال خوشی داشته باشم.جلوی آینه قدی ایستادم و رقصیدم .آنقدر رقصیدم و خندیدم تا پاهایم درد گرفت و نشستم.فرش زیرپایم دست بافت بود سربه سرش گذاشتم و اختلاف طبقاتی اش را با فرش اتاقم یادآوری کردم ، احساس کردم او هم خندید. سماور هم می خندید وقتی چایی ریختم کتابم را برداشتم و شروع به خواندن کردم.از آشپزخانه صدای خنده یخچال و سماور و گاز را می شنیدم.صدای خنده کتاب های کتابخانه ام را می شنیدم صدای پچ پچ جاروبرقی و کمد را هم شنیدم میدانم جاروبرقی زیاد از من خوشش نمی آید البته حق دارد چون من هم زیاد از او خوشم نمی آید حتی گاهی دلم خواسته سر به تنش نباشد برعکس سینک ظرفشویی که دعا کردم خانه هیچ چیز نداشته باشد اما دستکش و سینک ظرفشویی و آب سرد داشته باشد (یک مثلث حال خوب کن).
همیشه آدم بلندپروازی بودم و میدانم به آرزوهایم میرسم چون تلاش میکنم.میدانم تا چند سال دیگر با گرن کابریو دور ایران را دور میزنیم.میدانم یک روز در کافه دنجی در پاریس ساز دهنی میزنم و کیف میکنم.پایان نامه بعدی را به یک دختر اوتیسمی تقدیم میکنم ،میدانم روزی حفظ قرآن تمام میشود و خدا دست از لبخند برمیدارد و بغلم میکند. تمام آرزوهایم برآورده میشود چون خالقم منحصر به فرد است خودم مخلوقی منحصربه فردم و روح و جسمم شبانه روز در تلاشند.
انسان ها در طلب آرزوهایشان نیستند در طلب حال خوشی هستند که بدنبال آن آرزو در روحشان جریان می یابد.منتظر فروشنده حال خوش نباشیم.منتظر فردا نباشیم
آرزوهای ما حال خوش فردای ما هستند .می آیند و خوشی می آورند اما حال خوش امروزمان را هم داشته باشیم.برقصیم بخندیم بادبادک هوا کنیم پشمک و بستنی قیفی بخوریم همانطور که از بزرگ کردن گل و گیاه و ماهی لذت می بریم از ساختن آینده لذت ببریم از خستگی ها و رنج ها لذت ببریم.
ما مسئول خودمان هستیم حتی مسئول خوب و آرام بودنمان
بچه ها حسن یوسفم!
حسن یوسف بچه ها!
حسن یوسف بچه ها!
سپیده مشهدی
