چند روز پیش تلویزیون دوباره کارتون گالیور رو پخش می کرد.بعد از گالیور توجهم به "گالم" و جمله معروفش جلب شد شخصیتی که در دوران کودکی زیاد بهش اهمیت نمیدادم بس که بی مصرف بود اما هر قدر بزرگتر شدم نقش گالم رو بیشتر حس کردم.
شاید شما هم آدمایی از این دست رو تو زندگیتون دیده باشید آدمایی که فازشون منفیه و ضد حال اساسی به شما و آرزوهاتون می زنند و دائم تکرار میکنند من میدونم نمیشه.
معمولا وقتی آدم آرزو بزرگی داره خودش بیشتر از هر کسی به سختی ها و موانع کار آگاهه اما شجاعت به خرج داده و استارت زده اما تعجب می کردم که ای بابا چرا من هر تصمیمی می گیرم یکی پیدا میشه و مثل جارو برقی تمام انرژی و ذوق من رو برای شروع کار می بلعه بعدها متوجه شدم همه یه دونه گالم دور و برشون دارند مهم اینکه مثل گالیور توجهی به گالم نکنی و شروع کنی.یه جورایی گالم هدیه کائنات ِ که ببینه چقدر آدما در تصمیم گیری ها و آرزوهاشون مصمم و ثابت قدمند.
القصه سه سالی میشه که دائم به مامان میگم باغچه حیاط رو سبزی بکاریم اما هر دفعه این جمله رو میشنوم:"نمیشه آفتاب نداریم". حق با مامانه میزان نور خورشید نسبت به سالها پیش خیلی کم تر شده و اکثر روز حیاط سایه است چون دور تا دور خونه ما 6 طبقه ساختن و ما تنها ویلایی این نواحی هستیم اما چند وقت پیش تصمیم گرفتم ببینم با همین نور کم میشه کاری کرد یا نه و داخل چندتا سطل تخم سبزی کاشتم و گذاشتم کنار باغچه.نتیجه جالب شد حالا هم سبزی داریم هم درس مهمی گرفتم
شاید حق با گالم ها باشه اما باید شجاعت داشت و دنبال آرزوها رفت نتیجه همیشه شگفت انگیز ِ.
تربچه ریحان مرزه شاهی- اولین تجربه سبزی کاری:))
آیبک .
