گاهی فکر کردم نتیجه اینهمه خواندن و گوش دادن چیست؟!
از حرف های کلیشه ای که بگذریم خیلی وقت ها دانستن فقط باعث دردسر میشود باعث دور شدن تو از آدم های دیگر.دلخوری که کسی دور و برت حرفت را نمی فهمد.از دیدن رفتارهای بچگانه هم سالانت رنج میکشی و دایره دوستانت کوچک و کوچکتر میشود.تو میشوی آدم خاصی که هدیه های خاص میدهد ، دیگران را آرام میکند اما دیگران برای تو شبیه به هم هستند از سلیقه موسیقی گرفته تا نگرش و باور و رفتارهایشان.
جالب تر آنکه این جاده یکطرفه است یعنی حتی اگر از رفتار درستی آزار ببینی نمی توانی دنده عقب بگیری ، حتی اگر از جمع دوستانت کنار زده شوی بازهم نمی توانی در رفتارهای بچگانه شرکت کنی یا حتی به جای کتاب خواندن از جیغ و فریاد در مهمانی ها لذت ببری.بارها سعی میکنی شبیه دیگران شوی اما کار از کار گذشته و نمی توانی.از دست خودت عصبانی میشوی اما عقب گردی وجود ندارد.
وقتی به گذشته نگاه میکنم می بینم بحران های مختلفی را تجربه کرده ام اما
آیا گذشت زمان مسئله را حل کرد؟! مسلما نه . زمان تنها قابلیت کمرنگ کردن دارد نه التیام بخشیدن
آیا انسان ها و دوستانم به من کمک شایانی کردند؟ بازهم جواب منفی است. من دوستان خیلی خوبی داشتم اما فکر میکنم تنها توانستند دستگیرم باشند ،همدردم باشند نه راه حل
حالا که خوب فکر میکنم بعد از خدا چیزی که از کتابها آموختم ، موسیقی که شنیدم ، سخنرانی هایی که گوش کردم بیش از هر چیز دیگری در سختی به من کمک کردند.اعتقاد و باوری که با این ابزارها بدست آوردم را هیچ گاه از دست ندادم اما اعتقادی که ره آورد معاشرت با دوستانم بود بارها دستخوش تغییر شد.
چند ماه پیش چوب حراج به کتابخانه ام زد و اینهمه خواندن را بی فایده میدانستم اما حال که خوب نگاه میکنم اگر نبودند این کتابها و فایل های صوتی من توانایی حل خیلی از مشکلاتم را نداشتم ، خیلی باورهایم را نداشتم و شاید دیگر بلند نمیشدم و به زندگی حیوانی اکتفا میکردم.
زندگی که در پیرامونم در جریان است و هر روز در دسته جانوران گونه انسان ها پررنگ تر میشود.
از حرف های کلیشه ای که بگذریم خیلی وقت ها دانستن فقط باعث دردسر میشود باعث دور شدن تو از آدم های دیگر.دلخوری که کسی دور و برت حرفت را نمی فهمد.از دیدن رفتارهای بچگانه هم سالانت رنج میکشی و دایره دوستانت کوچک و کوچکتر میشود.تو میشوی آدم خاصی که هدیه های خاص میدهد ، دیگران را آرام میکند اما دیگران برای تو شبیه به هم هستند از سلیقه موسیقی گرفته تا نگرش و باور و رفتارهایشان.
جالب تر آنکه این جاده یکطرفه است یعنی حتی اگر از رفتار درستی آزار ببینی نمی توانی دنده عقب بگیری ، حتی اگر از جمع دوستانت کنار زده شوی بازهم نمی توانی در رفتارهای بچگانه شرکت کنی یا حتی به جای کتاب خواندن از جیغ و فریاد در مهمانی ها لذت ببری.بارها سعی میکنی شبیه دیگران شوی اما کار از کار گذشته و نمی توانی.از دست خودت عصبانی میشوی اما عقب گردی وجود ندارد.
وقتی به گذشته نگاه میکنم می بینم بحران های مختلفی را تجربه کرده ام اما
آیا گذشت زمان مسئله را حل کرد؟! مسلما نه . زمان تنها قابلیت کمرنگ کردن دارد نه التیام بخشیدن
آیا انسان ها و دوستانم به من کمک شایانی کردند؟ بازهم جواب منفی است. من دوستان خیلی خوبی داشتم اما فکر میکنم تنها توانستند دستگیرم باشند ،همدردم باشند نه راه حل
حالا که خوب فکر میکنم بعد از خدا چیزی که از کتابها آموختم ، موسیقی که شنیدم ، سخنرانی هایی که گوش کردم بیش از هر چیز دیگری در سختی به من کمک کردند.اعتقاد و باوری که با این ابزارها بدست آوردم را هیچ گاه از دست ندادم اما اعتقادی که ره آورد معاشرت با دوستانم بود بارها دستخوش تغییر شد.
چند ماه پیش چوب حراج به کتابخانه ام زد و اینهمه خواندن را بی فایده میدانستم اما حال که خوب نگاه میکنم اگر نبودند این کتابها و فایل های صوتی من توانایی حل خیلی از مشکلاتم را نداشتم ، خیلی باورهایم را نداشتم و شاید دیگر بلند نمیشدم و به زندگی حیوانی اکتفا میکردم.
زندگی که در پیرامونم در جریان است و هر روز در دسته جانوران گونه انسان ها پررنگ تر میشود.
کتاب فروشی نشر چشمه - کریم خان
ایشان اجازه نمیداد که خواهرش کتاب های غیر درسی بخونه!
خودش بسیار اهل کتاب و فلسفه بود اما معتقد بود آدم هرچقدر کمتر بدونه ، کمتر فکر میکنه
و کسی که کمتر فکر کنه ، کمتر عذاب میکشه
گاهی به من هم میگفت : تو که از دست رفتی!
اما نذار خواهرات از کتابایی که میخونی و فیلمایی که میبینی سر در بیارن!
+شاید راست میگفت!!
اما من یکی نمیتونم با بیخیالی زندگی کنم
درسته که دایره ی دوستانم بسیار محدود شده (حتی در بین جوانان فامیل هم صحبتی ندارم!) اما هنوز کتاب ها و فیلم هامو به دوستانِ ... ترجیح میدم .